dinsdag 24 april 2018

Dag 23: Bretoncelles - Bellême; 27 km.

Sorry, maar dit blogje gaat weer de platvloerse toer op en zal weer laagbijdegrondse onderwerpen oprakelen. (Ik wilde eerst het woord 'aansnijden' gebruiken maar 'oprakelen' is toch meer gepast.)
Soms koop ik gedroogde pruimen om een en ander te faciliteren. Zo'n 10 dagen geleden ook maar die bleken met pit te zijn! Dus veel stenen meegesleurd. Ik eet er per dag slechts 2 of 3 van, het verhaaltje van "Jantje zag eens pruimen hangen" indachtig!
Vandaag echter sloegen mijn ingewanden meteen alarm: pijnlijke kolieken. Gelukkig had ik net cola gekocht om het ijzer en de bacteriën te neutraliseren. Dat hielp wonderwel, maar pas na 1 uur. Ook de druk moest eraf. Gelukkig vond ik in de bosjes een uitstekende balk. Ik voelde me al op mijn gemak.
Op deze tocht ben ik al minstens 5 keer achter de struiken gemoeten. Vorig jaar op 2 maanden slechts 1 maal.
De pruimen heb ik ter plaatse verstrooid.
Ik weet dat sommigen mijn boodschappen op het toilet lezen. Als dat ook uw geval is, denk dan eens aan die kleine pelgrim die over 's herenwegen strompelt. Zo kun je ook een aflaat verdienen.
... ...
En nu serieus. Het was een stralende en frisse dag. De Normandische ochtendkoelte sloeg me vanmorgen meteen aangenaam in het gezicht. Ik heb dadelijk mijn andere kaak aangeboden om er nog meer van te kunnen genieten.
Er zitten echte heuvels in het prachtige landschap met vergezichten tot zover het oog reikt en dat zijn toch enkele tientallen boogscheuten.