Vandaag zowat 9u30 gestapt. Veel flora en fauna gezien.
Het begon deze morgen al met een meikever die op het trottoir lag dood te wezen. Daarna in het lange bos van Compiègne (3u30) wat groot wild (herten?) gezien maar niet kunnen schieten.
Onderstaande kruiper (onderkruiper) was gemakkelijker te portretteren. Hij kwam van rechts en ik heb 3 kwartier moeten wachten tot hij veilig over was. Voor diegenen die weten dat ik wat problemen heb met rechts/links coördinatie, de foto is na de doortocht genomen. Tijdens mijn legerdienst is links-rechts-links-rechts er zo ingedrild zodat ik nu nog altijd weet met welke voet ik moet beginnen.
De dag viel een beetje uiteen in 3 stukken: eerst lang bos, daarna lang kaarsrechte wegen door akkers, en nadien nog een lang stuk op een kaarsrechte drukke weg. Ik zag de kathedraal van Senlis al van kms ver. Maar er was een Scherpenheuvel-effect: hoe nader je komt, hoe verder weg de kerk lijkt.
Op 't laatste kreeg ik nog een regenvlaag; dat was, als tussendoortje, weer genieten van miserie.
In een winkeltje deze middag had ik nog getwijfeld of ik geen eieren zou meenemen voor de Clarissen (waar ik nu in het retraitehuis zit), maar een omelet in mijn rugzak zou ook niet meevallen. Zie:
https://clarissesdesenlis.fr/beautemps
Het begon deze morgen al met een meikever die op het trottoir lag dood te wezen. Daarna in het lange bos van Compiègne (3u30) wat groot wild (herten?) gezien maar niet kunnen schieten.
Onderstaande kruiper (onderkruiper) was gemakkelijker te portretteren. Hij kwam van rechts en ik heb 3 kwartier moeten wachten tot hij veilig over was. Voor diegenen die weten dat ik wat problemen heb met rechts/links coördinatie, de foto is na de doortocht genomen. Tijdens mijn legerdienst is links-rechts-links-rechts er zo ingedrild zodat ik nu nog altijd weet met welke voet ik moet beginnen.
De dag viel een beetje uiteen in 3 stukken: eerst lang bos, daarna lang kaarsrechte wegen door akkers, en nadien nog een lang stuk op een kaarsrechte drukke weg. Ik zag de kathedraal van Senlis al van kms ver. Maar er was een Scherpenheuvel-effect: hoe nader je komt, hoe verder weg de kerk lijkt.
Op 't laatste kreeg ik nog een regenvlaag; dat was, als tussendoortje, weer genieten van miserie.
In een winkeltje deze middag had ik nog getwijfeld of ik geen eieren zou meenemen voor de Clarissen (waar ik nu in het retraitehuis zit), maar een omelet in mijn rugzak zou ook niet meevallen. Zie:
https://clarissesdesenlis.fr/beautemps